Χριστόφορος Γεωργόπουλος. Γνωρίζετε ότι … Πολιτικο-οικονομικά. Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Εκουαδόρ.

Χριστόφορος Γεωργόπουλος. Γνωρίζετε ότι … Πολιτικο-οικονομικά. Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Εκουαδόρ.

     Σε πείσμα όσων προτείνουν μονόδρομους που οι ίδιοι κατασκεύασαν, θα παραθέσουμε μερικά στοιχεία για την περίπτωση του Εκουαδόρ, χώρα που αντιμετώπισε πανομοιότυπη κατάσταση με την δική μας αλλά επέλεξε να αφηγηθεί μία διαφορετική ιστορία.

    Έπειτα από τον μυστηριώδη θάνατο του προέδρου Χάιμε Ρολντός σε αεροπορικό δυστύχημα, επί 1981, το Εκουαδόρ θα δεχθεί την σωτήρια επίσκεψη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) την επόμενη χρόνια. Το μοτίβο γνώριμο. Η χώρα δανείζεται όλο και περισσότερο για να αποπληρώσει παλαιότερα δάνεια. Το μισό του προϋπολογισμού διατίθεται για την αποπληρωμή χρέους και μόλις το 4% στην υγεία. Έπειτα από μακρά περίοδο φτώχειας, εκμετάλλευσης και πολιτικής διαφθοράς, βρέθηκε ένας ηγέτης που, ακολουθώντας τα χνάρια του Ρολντός, θα αντιστεκόταν στην οικονομική τρομοκρατία. Ο Ραφαέλ Κορέα δηλώνει το 2005 πως ήταν απαράδεκτο τα έσοδα από το πετρέλαιο να διατίθενται για την αποπληρωμή χρεών αντί να αξιοποιούνται προς όφελος των πολιτών της χώρας. Το 80% του προϋπολογισμού έπρεπε να διατίθεται για παιδεία, υγεία και θέσεις εργασίας και ένα 20% για το χρέος- όχι το αντίστροφο. Η αντίδραση των ΔΝΤ και Παγκόσμιας Τράπεζας ήταν αναμενόμενη. Όταν το 2006 ο Κορέα θα εκλεγεί πρόεδρος, θα απελάσει τον εκπρόσωπο του Ταμείου, διακηρύσσοντας ότι «είναι δικαίωμά μας να κηρύξουμε παράνομα τα χρέη προς τους οργανισμούς αυτούς». Και όχι μόνο κήρυξε το χρέος επαχθές αλλά το έκρινε παράνομο και αντισυνταγματικό. Δημιούργησε Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου και δημοσίευσε τα αποτελέσματά της. Ανακοίνωσε παύση πληρωμών για το 70% του χρέους, εξοικονομώντας επτά δισεκατομμύρια δολάρια. Αύξησε τις δαπάνες σε παιδεία και υγεία, έφτιαξε υποδομές, άνοιξε θέσεις εργασίας.

Το παράδειγμα του Εκουαδόρ προκαλεί δυσφορία στην ελληνική μνημονιακή ελίτ. Εξυπακούεται πως παραμένει άγνωστο για τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Άλλωστε το Εκουαδόρ είναι για εμάς γνωστό ως Ισημερινός, που για τους περισσότερους δεν συνιστά παρά μία νοητή γραμμή στον παγκόσμιο χάρτη. Θα κλείσουμε με μία φράση του Κορέα, ευελπιστώντας πως κάποια στιγμή θα την ακούσουμε από έναν έντιμο Έλληνα πολιτικό ηγέτη, που δεν θα είναι υποτελής σε ΔΝΤ, ΕΚΤ, G.S. και λοιπές τυραννίες: «Το Εκουαδόρ δεν είναι προς πώληση».