Hall, Critcher κ. ά. Αίτιο η φτώχεια, αντιμετώπιση η ποινική καταστολή.

Από την Εισαγωγή στο Policing the Crisis. Mugging, the State, and Law and Order, που έγραψαν και επιμελήθηκαν οι S. Hall, C. Critcher, T. Jefferson, J. Clarke και B. Roberts, London: McMillan Education, 1978(1987), σσ. ix-x:

«Είναι μια ευρέως διαδεδομένη αλλά μοιραία παγίδα – ακριβέστερα, μια παγίδα της ‘φιλελεύθερης γνώμης’ – το να χωρίζεται η ανάλυση από τη δράση. Και η μεν ανάλυση να εκχωρείται στη στιγμή του ‘μακροπρόθεσμου’, που ποτέ δεν έρχεται, ενώ το ζήτημα του ‘τι είναι βραχυπρόθεσμα πρακτικό και ρεαλιστικό’ να ανατίθεται μόνο στη δράση. (Αλλά) αν κάποιος μας ρωτήσει ‘Ναι, αλλά με δεδομένες τις υπάρχουσες συνθήκες, τι πρέπει να κάνουμε;’, μπορούμε να απαντήσουμε μόνο ‘Κάνε κάτι για τις υπάρχουσες συνθήκες’. Ο Όσκαρ Γουάιλντ κάποτε είπε ότι είναι εξοργιστικό για τους μεταρρυθμιστές να ξοδεύουν χρόνο ρωτώντας τι πρέπει να γίνει ώστε να απαλυνθεί η μοίρα των φτωχών, ή ώστε να καταστήσουν τους φτωχούς ικανούς να αντέχουν τις συνθήκες τους με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια, όταν η μόνη θεραπεία είναι η κατάργηση της ίδιας της φτώχειας ως κατάστασης.

Το πρόβλημα είναι ότι οι ‘τωρινές συνθήκες’, που κάνουν τους φτωχούς φτωχούς (ή οδηγούν τον εγκληματία στο έγκλημα) είναι ακριβώς οι ίδιες συνθήκες που κάνουν τους πλούσιους πλούσιους (ή επιτρέπουν στους νομοταγείς να φαντάζονται ότι τα κοινωνικά αίτια του εγκλήματος θα εξαφανιστούν αν τιμωρήσεις τους εγκληματίες αρκετά σκληρά).»