Στο ΣτΕ προσέφυγαν οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι για την Αγροτική Φυλακή Κασσάνδρας (αναδημοσίευση από tanea.gr, 20 Οκτωβρίου 2014) και ανάρτηση των σχετικών σχολίων του ειδικού περί τις φυλακές διδάκτορος Παναγιώτη Σχίζα και του καθηγητή Εγκληματολογίας Αντώνη Μαγγανά. 

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν η Ομοσπονδία Σωφρονιστικών Υπαλλήλων Ελλάδας και η Ένωση Υπαλλήλων Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας, ζητώντας να ακυρωθεί η απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων σχετικά με τη δωρεάν μεταβίβαση 915 στρεμμάτων καλλιεργήσιμης και αξιοποιούμενης γης της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας Χαλκιδικής, που έχουν ήδη παραχωρηθεί στο ΤΑΙΠΕΔ.

Αναφέροντας ότι οι επίμαχες εκτάσεις αποτελούσαν «διακαή πόθο» για επιχειρηματικά και τουριστικά συμφέροντα, τονίζουν τους «σοβαρότατους κινδύνους που ελλοχεύουν για τον κατακερματισμό και την υποβάθμιση του αγροτικού χαρακτήρα της φυλακής, τα αναρίθμητα λειτουργικά προβλήματα που θα δημιουργηθούν, τη σημασία και τον ρόλο της αγροτικής φυλακής, την απώλεια εσόδων και εν τέλει τον κίνδυνο ότι η λειτουργία της Αγροτικής Φυλακής προφανώς και θα συνεχίσει να "ενοχλεί" και μετά την παραχώρηση και ενδεχόμενη "αξιοποίηση" των εκτάσεων και εν τέλει είναι καταδικασμένη να κλείσει οριστικά».

Όπως αναφέρουν στην αίτηση ακύρωσης, «από τον Ιούνιο έως σήμερα, που δημοσιοποιήσαμε το γεγονός, αρκετοί ανταποκρίθηκαν στη διαμαρτυρία μας. Δυστυχώς όμως δεν ανταποκρίθηκε η συντεταγμένη Πολιτεία, τα όργανά της και φυσικά καμία ανταπόκριση από τον ίδιο τον κ. υπουργό Δικαιοσύνης».

«Με οργή διαβάσαμε όμως την απάντηση του ΤΑΙΠΕΔ που διαβιβάστηκε στη Βουλή ύστερα από ερώτηση βουλευτών, όπου εκτός των άλλων αναφέρει ότι παρά τις παραχωρήσεις των εκτάσεων απομένουν 15 στρέμματα σε κάθε κρατούμενο. Μήπως έχουν την εντύπωση ότι πρόκειται για κολίγους που οι τσιφλικάδες τους μοιράζουν βάλτους για να σκάψουν; Έχουν συναίσθηση τι είναι η αγροτική φυλακή και τι μπορεί να προσφέρει ως εναλλακτική δομή κράτησης και ως όφελος του ίδιου του κρατούμενου και της κοινωνίας ή απλά δεν τους ενδιαφέρει καθόλου;», αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Επισημαίνουν ακόμη ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας «θα αξιολογήσει τα "σοβαρά συνταγματικά, νομικά, ακόμα και μνημονιακά κολλήματα που έχει η παραπάνω απόφαση παραχώρησης, τις περιβαλλοντικές συνθήκες και κυρίως επιπτώσεις από την τυχόν "αξιοποίηση", μιας και πρόκειται για προστατευόμενο υγροβιότοπο, καθώς επίσης και το γεγονός ότι αποτελεί κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο».

«Ξέχωρα από τις όποιες συνδικαλιστικές μας διεκδικήσεις και προτάσεις για τη λειτουργία των αγροτικών φυλακών, πέρα από τις δράσεις μας για την ανάδειξη των προβλημάτων του καταρρέοντος συστήματος κράτησης, οφείλουμε όλοι στον εαυτό μας μία ερώτηση: "Τι τάχα είναι περισσότερο αγαπημένο στον άνθρωπο, από την πατρική του γη;" (Αριστείδης ο Δίκαιος)» καταλήγει η ανακοίνωση των σωφρονιστικών υπαλλήλων.

Πρώτο σχόλιο: του Παναγιώτη Σχίζα (20 Οκτωβρίου 2014)

Συγχαρητήρια στην ΟΣΥΕ και την Ένωση Υπαλλήλων Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας για την προσφυγή τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να σταματήσει ο κατακερματισμός της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας Χαλκιδικής με την πώληση 1000 περίπου στρεμμάτων μέσω ΤΑΙΠΕΔ, μιας περιοχής "φιλέτο" που η κάκιστη οικονομική συγκυρία της χώρας, έχει ανοίξει την όρεξη σε επιχειρηματικά συμφέροντα ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων της περιοχής. Ο θεσμός των Αγροτικών Φυλακών της χώρας που δημιουργήθηκε το 1911, με μια επιτυχή πορεία 100 περίπου ετών, τέθηκε σε διπλό κίνδυνο, από τη μια με την υπουργική απόφαση από την πλευρά του υπουργείου δικαιοσύνης του Νοέμβρη του 2013 , όπου οι Αγροτικές Φυλακές της χώρας μετατράπηκαν και σε τύπου κλειστές αλλοιώνοντας το χαρακτήρα τους για πρώτη φορά, με κίνδυνο να οδηγηθούν σε κλειστές, και από την άλλη η περιπέτεια της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας με το ξεπούλημα μέρος της περιουσίας της, όπως έγινε το 1964 με την παραχώρηση 10.000 στρεμμάτων. Σύμφωνα με πρόσφατη διδακτορική έρευνα δημοσιευμένη με ελεύθερη πρόσβαση στο διαδίκτυο, το κόστος των αγροτικών φυλακών σε σχέση με τα έσοδα που εισπράττει από τις παραγωγές τους, όπως αυτή της Αγροτικής Φυλακής Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Κασσαβέτειας – Αλμυρού Βόλου είναι : Έσοδα : 369.104,84 ευρώ, Έξοδα : 361,626,03 ευρώ, Κέρδος : 7.478, 81 ευρώ για τα έτη 2009-10 με ημερομίσθια κρατουμένων: 45.524. Οι συνεντεύξεις των κρατουμένων, των διευθυντών αλλά και όλου του φυλακτικού και διοικητικού προσωπικού, τεκμηριώνουν αλλά και καταδεικνύουν το έργο που παράγεται και είναι αφοπλιστικές: «Στις αγροτικές φυλακές ο χώρος και οι όροι διαβίωσης είναι διαφορετικοί. Εδώ είδα πράσινο, πουλιά, φύση. Η αυτοταπείνωση με τη συναναστροφή μου με τα ζώα με ελευθέρωσαν. Όταν αποφυλακιστώ αυτό θα το χρωστώ στα ζώα. Όταν γεννιούνται τα μικρά, τα φυσώ στο στόμα και το μοσχαράκι παίρνει τις πρώτες ανάσες από τις βλέννες που έχει. Έχω κάνει εκατόν τριάντα έξη γεννήσεις ζώων. Μοναδική εμπειρία και ειδική γνώση. Η κλειστή φυλακή είναι κονσέρβα με τόνους σίδερο. Είναι ένας συμπιεσμένος χώρος με συνέπεια να συμπιέζεται και η προσωπικότητά σου γιατί είσαι με πολλούς κρατουμένους και αυτή η κατάσταση σε οδηγεί στα όριά σου. Έτσι γίνεσαι πελάτης των φυλακών και γίνεσαι χειρότερος. Έβλεπα τον ουρανό ανάλογα με το σχήμα του προαυλίου της κλειστής φυλακής, είτε τρίγωνο είτε τετράγωνο. Τα μάτια μου είχαν εστιαστεί να βλέπουν σε αυτά τα σχήματα. Για δε την έλλειψη του πράσινου, τι να πω. Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι στις αγροτικές φυλακές είναι πιο οικείοι και ανθρώπινοι. Σου δίνουν τη δυνατότητα να χτίσεις την προσωπικότητά σου γκρεμίζοντας την παλιά με μια νέα. Στη κλειστή φυλακή είναι σκληροί και πρέπει να δείχνουν έναν άλλο εαυτό για λόγους τάξης και επιβίωσης», συνέντευξη φυλακισμένου της παραπάνω φυλακής όπως και του διευθυντή της: «Για τις αγροτικές φυλακές σε σχέση με τους κρατουμένους, τόνισε ότι παρέχουν τη δυνατότητα για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους μέσω της απασχόλησης, της κατάρτισης, της παραγωγής, της συμμετοχής και σαφώς των πολύ καλύτερων συνθηκών διαβίωσης... Για τον ίδιο διευθυντή, σωφρονισμός είναι όχι να τιμωρείς αλλά να δίνεις ευκαιρίες για να καταλάβει ο κρατούμενος... Τα προϊόντα που παράγουμε εδώ, τα λαχανοκομικά κυρίως, αυτά διατίθενται στις φυλακές της Ελλάδος δηλαδή Κορυδαλλό, Δομοκό, Αυλώνα, Χαλκίδα, Βόλο, Λάρισα όταν έχουμε επάρκεια και εξασφαλίζουμε και το συσσίτιο των κρατουμένων του καταστήματός μας. Τα υπόλοιπα, όπως κρέατα και άλλα μπορεί κάποιος ιδιώτης να αγοράσει από εδώ όταν είναι σε μικρή ηλικία και σε ζωντανό βάρος, κυρίως τα αρνιά, τα μοσχαράκια τα μικρά...». Ο κρατούμενος της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας Χαλκιδικής, Π.Δ. :( 53 ετών), είπε : «Δουλεύω οδηγός στα τρακτέρ σε γεωργικούς ελκυστήρες. Είμαι μέσα ισόβια για ανθρωποκτονία. Στην αγροτική φυλακή έχω οχτώ χρόνια και στη Λάρισα που είναι κλειστή, εφτά. α) Το μέτρημα των κρατουμένων, από ορισμένους σωφρονιστικούς, με το χέρι και με το δείκτη, ή με τη φράση ένα ζώο, δύο ζώα σε κάνουν να νιώθεις δύο φορές τη φυλακή γιατί σε υποτιμούν και κάνει τη φυλακή δύο φορές μαύρη. β) Τα μάνταλα όταν σε κλειδώνουν σε κάνει να νιώθεις μέσα σου να φωνάξεις τη λέξη ‘ μάννα ‘ ή κάποιον που έχεις αδυναμία, γ) όταν πας για ύπνο έχεις την αίσθηση ότι μπορεί να μη ξυπνήσεις και ότι και αν ξυπνήσεις μπορεί να μην είσαι ψυχικά ζωντανός. Αλλά τελικά κάθε κρατούμενος βάζει μέσα του κάποια ελπίδα. δ) στα τρία χρόνια εγκλεισμού τη ‘ σακουλεύεσαι ‘ (την ακούς, τη νιώθεις) πολύ δυνατά τη φυλακή, πολύ βαριά, νιώθεις τη στέρηση, τα νιώθεις όλα. Πάνω από τρία χρόνια καθαρίζεις, τελειώνεις ψυχικά και σωματικά γιατί αλλάζεις σκέψη. Γεννιέται εκδίκηση και μίσος . Ιδιαίτερα σε κάποια πρόσωπα χρεώνεις τη φυλακή έστω και αν έχεις κάνει αδίκημα. Αυτό επενεργεί αρνητικά και στο οικογενειακό, συγγενικό και φιλικό περιβάλλον. Ένας ισοβίτης που σκότωσε, σπάνια σκοτώνει πάλι γιατί νιώθει τη φυλακή. Σε μικρά αδικήματα εύκολα ξαναπέφτεις. Τα πάνω από τρία χρόνια φυλακής σε αλλοιώνουν, γιατί γίνεσαι ευάλωτος, γιατί δεν αντέχεις την αδικία και εύκολα εμπλέκεσαι στο τσαμπουκά, σε διαλόγους και ξαναπέφτεις στη φυλακή. Φοβάμαι να μην πληγώσω ανθρώπους. Πολλές φορές νιώθω σαν μικρό παιδί, ας είμαι πενήντα τριών χρονών». Ο κρατούμενος Σ.Α από την Αγροτική Φυλακή Αγιάς Χανίων και κατασκευαστής κουδουνιών για την κτηνοτροφία, είπε « Κάνω οχτώ χρόνια κουδούνια εδώ στην Αγιά και είμαι αυτοδίδακτος. Δεν συγκρίνεται με τίποτα η κλειστή φυλακή με την αγροτική φυλακή. Είναι όπως το μαύρο και το άσπρο» Σύμφωνα με τον αρχιφύλακα της Αγροτικής Φυλακής Κασσάνδρας Χαλκιδικής : «Σχετικά με την ερώτηση της διαφοράς μεταξύ αγροτικής και κλειστής φυλακής, δεν υπάρχει καμία σχέση. Η κλειστή έχει πρόβλημα και οι συνάδελφοι και οι κρατούμενοι... Δεν έχουν καμιά σχέση αυτές οι φυλακές, είναι η νύχτα με τη μέρα. Τα αρνητικά της κλειστής για τον κρατούμενο είναι η κλεισούρα, μπαίνει μέσα σε εκείνο το κελί 2-3 άτομα, εγώ αυτό πιστεύω. Ενώ στην αγροτική, τα πουλιά, τα ζώα, τον ουρανό, τα δέντρα που βλέπει, αυτό φτάνει. Δεν έχει καμία σχέση και σε κάτι κλειστές φυλακές, βλέπει μόνο ένα κομμάτι ουρανό. Έτσι ήταν στο Γεντί Κουλέ. Ούτε δεξιά ούτε αριστερά έβλεπες τίποτε. Βέβαια και επηρεάζει τη ψυχολογία του κρατούμενου, δεν θα νευριάσει και αν έχει και κάποιο πρόβλημα οικογενειακό και, και, και… Τα δυνατά σημεία της αγροτικής φυλακής, είναι ότι έχουν το ατού να δουλέψουν και μόνο που ο κρατούμενος που σκέφτεται ότι θα πάρει ένα ή ενάμιση είναι μεγάλο πράμα. Γρήγορα γυρίζει σπίτι του. Άλλο σημείο, είναι ότι ο εσωτερικός κρατούμενος, εκτός από τους λογοτιμήτες που καθημερινά είναι έξω στις δουλειές τους, θέλει να βγει έξω, να πατήσει το χώμα, να κόψει ένα αμύγδαλο, ένα πορτοκάλι, αυτό τον κάνει διαφορετικό, πιο ήρεμο, ξεχνιέται από τα όποια προβλήματά του. Ενώ στις κλειστές μέσα σε ένα κελί από το πρωί μέχρι το βράδυ, τι θα κάνει, όλο αυτά σκέφτεται. Εδώ η εργασία τον ηρεμεί και μόνο που σκέφτεται ότι θα φύγει πιο γρήγορα, αυτό του φτάνει και ξέρει ότι αν κάνει κάποιο πειθαρχικό θα χάσει όλα αυτά τα καλά. Εδώ υπάρχει και ποιότητα ζωής, δεν υπάρχει περίπτωση. Εδώ είναι σε θαλάμους, μακάρι να υπήρχαν κελιά, αλλά εδώ σε κάθε θάλαμο μπορεί να είναι 22-23 κρεβάτια και βάζουμε και διπλά. Ειδικά στο κλειστό τμήμα που για μένα δεν πρέπει να υπάρχει. Και αυτό γιατί αυτοί οι κρατούμενοι δεν μπορούν να εργασθούνε ενώ μπορούσαμε να φέρουμε άλλους κρατούμενους που θα μπορούσαν... Το κλειστό το τμήμα δεν πρέπει να υπάρχει στις αγροτικές φυλακές γιατί είναι σαν τα Διαβατά, τη Λάρισα, Τρίκαλα. Εδώ έχουμε τέσσερις θαλάμους από 15 άτομα και σκεφτείτε πόσοι κρατούμενοι αν δουλεύανε θα παίρνανε μεροκάματο που τώρα το χάνουν. Και αν μας φύγει κάποιος από τα κλειστό τμήμα, γιατί είδατε ότι η φυλακή μας δεν έχει ιδιαίτερα μέτρα ασφάλειας. Για μένα πρέπει να κλείσουν όλα τα κλειστά τμήματα που έχουν γίνει στις αγροτικές φυλακές...». Η ηγεσία του υπουργείου δικαιοσύνης, οφείλει να λογοδοτήσει για την ανυποχώρητη στάση της και δημιουργεί εύλογα ερωτήματα για τις καταστροφικές της επιλογές.

Δεύτερο σχόλιο: του καθ. Εγκληματολογίας Αντώνη Μαγγανά (20 Οκτωβρίου 2014)

Θερμά συγχαρητήρια στο Σύλλογο για τη θαρραλλέα στάση του. Είναι τόσα τα πλεονεκτήματα των αγροτικών φυλακών που είναι η μέρα με τη νύχτα (σε σύγκριση) με τις κλειστές, όπως τονίζουν και οι ιδιοι οι κρατούμενοι στη διδακτορική διατριβή του δρος Παν. Σχίζα που όλοι μπορούν να διαβάσουν στην ιστοσελίδα του ΕΚΤ. Αφορά όλες τις αγροτικές φυλακές με πολλές φωτογραφίες, πίνακες οικονομικών δεδομένων και συνεντεύξεις. Κάτι για το οποίο η Ελλάδα πρεπει να υπερηφανεύεται, πάνε να το καταστρέψουν. Πότε επιτέλους θα τελειώσει το ξεπούλημα χωρίς ορια; Έχουμε γίνει πιά τοσο αμοραλιστές (οχι απλα immoral) χωρίς καμία ηθική χωρίς "σπονδυλική στήλη".